Joburg initiation
Door: Michelle
Blijf op de hoogte en volg Michelle
18 Maart 2012 | Zuid-Afrika, Johannesburg
' 24 uur Zuid-Afrika, nog niet beroofd, verkracht of ontvoerd', aldus Pieter.
Op de eerste dag is de toon gezet. En het was me het dagje wel. Hartstikke gaar van de reis natuurlijk, maar een fantastische dag gehad. Ik ga ervan uit dat mijn hele reis zo wordt, dus heel veel moois beleven.
's Morgens werd ik opgehaald door Pieter, een blanke, kleine, onhandige man (hij is al minstens 2x gestruikeld, en gister over een muurtje gevallen... Hij rijd nu schakelt en stuurt met een arm. 'Toeval', zegt hij zelf, 'de waarheid is: door zijn geblesseerde arm, kan hij zijn evenwicht niet meer houden... (ook dat zegt hij natuurlijk zelf)). Hij is een 26 jarige man, de uitvoerende directeur van Marang House, een Children's home, en kan zelfs koken met een arm.
Om mijn reis booming te beginnen, zijn we meteen naar Downtown Jo'burg geweest. Langs wat hoge gebouwen en kleine ateliers in een relatief veilige buurt, Braamfontein, zijn we een wat smaller gangetje in gelopen, waar een stijl pad omhoog loopt een kantoor gebouw in op de hoek van Juta St. Je ruikt al heerlijke geuren van eten, paella, kaneel, heel veel lekkers wat de aandacht trekt (en ik hoopte hier af te vallen: NOT). We zijn aangekomen in een 'Neighbourgood Market', wat absoluut een aanrader is. Het is beter te omschrijven als een groot (vr)eetfestijn. De sfeer is er heerlijk, het geeft een soort van vrij, hippie, happy gevoel.
Het zijn kraampjes met Thai Food, Italian Food, Franse Kazen, Spanish Food, Ethopian Food, liquidised oysters, en nog veel meer upmarket food. Er was geen echt Zuid-Afrikaans, maar je kon uit elke werelddeel wel iets eten. Zo heb ik lekker gesnoept van samoosas(Indian), een soort van pastijtjes, en zelfs een Balkan Burger geprobeerd, wat trouwens heerlijk is!
Ook zijn er veel cocktails te krijgen en home brewed beer. Een groot gezellig festijn, met lange picknick tafels. Een soort van integratiefeestje, alle nationaliteiten waren er te vinden.
In de middag ben ik op bezoek geweest bij het Marang House. Marang House is opgezet door Dr. Pieter Ernst (Pieter's vader) In 1989 is hij met zijn gezin geemigreerd naar Zuid-Afrika om in een staatsziekenhuis te gaan werken. Daar kwam hij de kinderen tegen die er jarenlang letterlijk 'vast zaten', omdat zij de zorg die zij nodig hadden niet konden krijgen in de sloppenwijken. Dr. Pieter Ersnst zette het Marang House op en behoedde meer dan honderd kinderen van de dood.
Na de roofmoord op Pieter Ernst Jr.'s vader nam hij de het Marang House over, het mocht niet gebeuren dat het Marang House, wat zoveel kinderen weer een toekomst bood, zou instortte.
Voor een thuis-dialyse is er elektriciteit nodig en goede hygiene, dus een kind met nierziekten gaat daar 'gewoon' dood. Ook weten ouders vaak niet hoe zij om moeten gaan met de ziekten van de kinderen. Deze kinderen, voor wie, de ouders niet kunnen zorgen, worden met liefde en goede zorg nu opgevangen in het Marang House.
Terwijl ik, Pieter en diplomaat Kojo, fruit aan het halen waren, kreeg een Pieter een telefoontje. EMERGENCY. We reden snel terug naar het Marang House en Pieter versnelde zich naar binnen. Lucia (4) had een 'seizure'. Wat er precies aan de hand was, was niet duidelijk. De ambulance kwam en kregen haar weer rustig. Niet lang nadat de ambulance weg was kreeg Lucia weer een aanval. Melanie, een vrouw die alle administratie regelt van het Marang House, kwam met Lucia in haar armen naar de woonkamer. Ik zag haar kort, maar zag haar lichaam vreemde bewegingen maken en er kwam speeksel uit haar mond. Weer kwam de ambulance. Ze is uit eindelijk naar het ziekenhuis gebracht om hersenscans te maken, misschien was er een tumor. Ze gedroeg zich namelijk de dag ervoor ookal vreemd. 'Odd behavior', noemde Melanie het, toen ze vertelde hoe Lucia de dag ervoor een stoel door een glazen deur had gegooid. 4 jaar is ze.. Melanie had toen een sociaal medewerker opgebeld om te vragen of er iets was, wat het Marang House moest weten. De sociaal medewerker vertelde dat Lucia's ouders beide alcholisten waren en Lucia alcohol gaven. Pieter zegt niet zeker te weten of dat verhaal waar is. Later op de avond (toen ik al in mijn kamer was) is was Lucia in een coma geraakt. Toen Pieter er later naar toe ging, was Lucia weer wakker. Ze ligt nog steeds in het ziekenhuis.
Het is wel heftig om te horen hoe het zo'n meisje vergaat, maar ook Pieter is er redelijk nuchter onder. 'Het is hard om te zeggen, maar deze dingen gebeuren nou eenmaal'. En zo voelt het voor mij, wat ik zelf niet had verwacht, ook.
Pverdag speelde ik met de kids van het Marang House in de gigantische tuin met speeltoestellen, trampolines, een zwembad en genoeg ruimte voor de kinderen om te spelen.
Kojo's dochter Tiane, en 4 vrienden hadden geld ingezameld voor het Marang House en ze kwamen om dat te overhandigen en te spelen met de kinderen.
Matshidiso is een klein meisje van 9 jaar, zij viel me op, omdat ze zonder veel te zeggen, steeds om mij heen hing. Niet op een vervelende manier, maar gewoon graag bij je in de buurt wilt zijn. Ze is vandaag 10 jaar geworden.
Het was leuk dat Tiane en haar vrienden er waren, omdat ik een mooi contrast zag tussen de kinderen die op bezoek kwamen en de kids van Marang House. Het directe, vrije en aanwezige van de gasten steeg ver boven de kids van Marang House uit. Waar Tiane en haar vrienden praktisch mijn camera uit elkaars handen pakten om foto's te maken, kwamen de Marang children naar mij toe en vroegen mij zachtjes of ze ook een foto mochten te maken.
Er is nog veel meer te vertellen, maar ik zal het hierbij laten, zodat jullie het ook nog blijven lezen!
Nog even: vandaag naar Norhcliff Hill geweest. Volgebouwd met huizen van rijke stinkerds. Als je boven op de hill staat bij de watertoren kun je de halve stad zien, je hebt een soort van panaroma view. De watertoren is 1m lager dan het hoogste punt in Jo'burg. Aan de ene zijde Sandton, het nieuwe centrum van Jo'burg, waar veel banken en bedrijven naartoe zijn verhuisd, omdat downtown joburg te gevaarlijk werd, en waar het een vermogen kost om te vestigen. Aan de andere zijde zag je het grotere central district van Jo'burg. Het was prachtig, zonnige weer. (zie foto).
Vanavond hartelijk verwelkomt door Rene, Gert, Max bij Pieter thuis. En heerlijk gegeten. Ik vind het onwijs leuk dat ik deze mensen heb ontmoet, en om zo warm te worden ontvangen.
Goeie nag en groete uit Suid-Afrika xoxo
Op de eerste dag is de toon gezet. En het was me het dagje wel. Hartstikke gaar van de reis natuurlijk, maar een fantastische dag gehad. Ik ga ervan uit dat mijn hele reis zo wordt, dus heel veel moois beleven.
's Morgens werd ik opgehaald door Pieter, een blanke, kleine, onhandige man (hij is al minstens 2x gestruikeld, en gister over een muurtje gevallen... Hij rijd nu schakelt en stuurt met een arm. 'Toeval', zegt hij zelf, 'de waarheid is: door zijn geblesseerde arm, kan hij zijn evenwicht niet meer houden... (ook dat zegt hij natuurlijk zelf)). Hij is een 26 jarige man, de uitvoerende directeur van Marang House, een Children's home, en kan zelfs koken met een arm.
Om mijn reis booming te beginnen, zijn we meteen naar Downtown Jo'burg geweest. Langs wat hoge gebouwen en kleine ateliers in een relatief veilige buurt, Braamfontein, zijn we een wat smaller gangetje in gelopen, waar een stijl pad omhoog loopt een kantoor gebouw in op de hoek van Juta St. Je ruikt al heerlijke geuren van eten, paella, kaneel, heel veel lekkers wat de aandacht trekt (en ik hoopte hier af te vallen: NOT). We zijn aangekomen in een 'Neighbourgood Market', wat absoluut een aanrader is. Het is beter te omschrijven als een groot (vr)eetfestijn. De sfeer is er heerlijk, het geeft een soort van vrij, hippie, happy gevoel.
Het zijn kraampjes met Thai Food, Italian Food, Franse Kazen, Spanish Food, Ethopian Food, liquidised oysters, en nog veel meer upmarket food. Er was geen echt Zuid-Afrikaans, maar je kon uit elke werelddeel wel iets eten. Zo heb ik lekker gesnoept van samoosas(Indian), een soort van pastijtjes, en zelfs een Balkan Burger geprobeerd, wat trouwens heerlijk is!
Ook zijn er veel cocktails te krijgen en home brewed beer. Een groot gezellig festijn, met lange picknick tafels. Een soort van integratiefeestje, alle nationaliteiten waren er te vinden.
In de middag ben ik op bezoek geweest bij het Marang House. Marang House is opgezet door Dr. Pieter Ernst (Pieter's vader) In 1989 is hij met zijn gezin geemigreerd naar Zuid-Afrika om in een staatsziekenhuis te gaan werken. Daar kwam hij de kinderen tegen die er jarenlang letterlijk 'vast zaten', omdat zij de zorg die zij nodig hadden niet konden krijgen in de sloppenwijken. Dr. Pieter Ersnst zette het Marang House op en behoedde meer dan honderd kinderen van de dood.
Na de roofmoord op Pieter Ernst Jr.'s vader nam hij de het Marang House over, het mocht niet gebeuren dat het Marang House, wat zoveel kinderen weer een toekomst bood, zou instortte.
Voor een thuis-dialyse is er elektriciteit nodig en goede hygiene, dus een kind met nierziekten gaat daar 'gewoon' dood. Ook weten ouders vaak niet hoe zij om moeten gaan met de ziekten van de kinderen. Deze kinderen, voor wie, de ouders niet kunnen zorgen, worden met liefde en goede zorg nu opgevangen in het Marang House.
Terwijl ik, Pieter en diplomaat Kojo, fruit aan het halen waren, kreeg een Pieter een telefoontje. EMERGENCY. We reden snel terug naar het Marang House en Pieter versnelde zich naar binnen. Lucia (4) had een 'seizure'. Wat er precies aan de hand was, was niet duidelijk. De ambulance kwam en kregen haar weer rustig. Niet lang nadat de ambulance weg was kreeg Lucia weer een aanval. Melanie, een vrouw die alle administratie regelt van het Marang House, kwam met Lucia in haar armen naar de woonkamer. Ik zag haar kort, maar zag haar lichaam vreemde bewegingen maken en er kwam speeksel uit haar mond. Weer kwam de ambulance. Ze is uit eindelijk naar het ziekenhuis gebracht om hersenscans te maken, misschien was er een tumor. Ze gedroeg zich namelijk de dag ervoor ookal vreemd. 'Odd behavior', noemde Melanie het, toen ze vertelde hoe Lucia de dag ervoor een stoel door een glazen deur had gegooid. 4 jaar is ze.. Melanie had toen een sociaal medewerker opgebeld om te vragen of er iets was, wat het Marang House moest weten. De sociaal medewerker vertelde dat Lucia's ouders beide alcholisten waren en Lucia alcohol gaven. Pieter zegt niet zeker te weten of dat verhaal waar is. Later op de avond (toen ik al in mijn kamer was) is was Lucia in een coma geraakt. Toen Pieter er later naar toe ging, was Lucia weer wakker. Ze ligt nog steeds in het ziekenhuis.
Het is wel heftig om te horen hoe het zo'n meisje vergaat, maar ook Pieter is er redelijk nuchter onder. 'Het is hard om te zeggen, maar deze dingen gebeuren nou eenmaal'. En zo voelt het voor mij, wat ik zelf niet had verwacht, ook.
Pverdag speelde ik met de kids van het Marang House in de gigantische tuin met speeltoestellen, trampolines, een zwembad en genoeg ruimte voor de kinderen om te spelen.
Kojo's dochter Tiane, en 4 vrienden hadden geld ingezameld voor het Marang House en ze kwamen om dat te overhandigen en te spelen met de kinderen.
Matshidiso is een klein meisje van 9 jaar, zij viel me op, omdat ze zonder veel te zeggen, steeds om mij heen hing. Niet op een vervelende manier, maar gewoon graag bij je in de buurt wilt zijn. Ze is vandaag 10 jaar geworden.
Het was leuk dat Tiane en haar vrienden er waren, omdat ik een mooi contrast zag tussen de kinderen die op bezoek kwamen en de kids van Marang House. Het directe, vrije en aanwezige van de gasten steeg ver boven de kids van Marang House uit. Waar Tiane en haar vrienden praktisch mijn camera uit elkaars handen pakten om foto's te maken, kwamen de Marang children naar mij toe en vroegen mij zachtjes of ze ook een foto mochten te maken.
Er is nog veel meer te vertellen, maar ik zal het hierbij laten, zodat jullie het ook nog blijven lezen!
Nog even: vandaag naar Norhcliff Hill geweest. Volgebouwd met huizen van rijke stinkerds. Als je boven op de hill staat bij de watertoren kun je de halve stad zien, je hebt een soort van panaroma view. De watertoren is 1m lager dan het hoogste punt in Jo'burg. Aan de ene zijde Sandton, het nieuwe centrum van Jo'burg, waar veel banken en bedrijven naartoe zijn verhuisd, omdat downtown joburg te gevaarlijk werd, en waar het een vermogen kost om te vestigen. Aan de andere zijde zag je het grotere central district van Jo'burg. Het was prachtig, zonnige weer. (zie foto).
Vanavond hartelijk verwelkomt door Rene, Gert, Max bij Pieter thuis. En heerlijk gegeten. Ik vind het onwijs leuk dat ik deze mensen heb ontmoet, en om zo warm te worden ontvangen.
Goeie nag en groete uit Suid-Afrika xoxo
-
18 Maart 2012 - 20:02
Grace:
wooooow, echt super veel heb je nu al meegemaakt joh! echt bijzonder, zo erg van lucia:( vind het echt knap hoe je dr mee omgaat
we watsappen en skypen er nog wel over!!!!!
leeeuk om te lezen xlobi -
19 Maart 2012 - 07:50
Laura Menick:
Hallo liewe skat,
De eerste zin van je reisverslag doet het ergste vermoeden, maar gelukkig is het tegendeel waar. Goed om te horen dat je fijne mensen om je heen hebt, dat het goed met je gaat en dat je zoveel mooie en bijzondere ervaringen mag op doen. Nog maar 1 weekendje onderweg en al zoveel te vertellen. Ik kijk uit naar je volgende reisverslag!
ek wens jy nog vele mooie avonture toe en sorg goed vir jouself!
Dikke kus, tante Laura -
19 Maart 2012 - 11:12
Roos:
Hoi Michelle,
wat een andere wereld he?
Maar zo te horen heb je het naar je zin!
Ik hoop dat het zo blijft en dat je nog veel meer meemaakt!
Groetjes Roos -
19 Maart 2012 - 11:46
Ingeborg:
Fijn om te horen dat je in iede rgeval veilig bent aangekomen. Je lijkt je ook al aardig thuis te voelen.
Geweldig.
Hug -
19 Maart 2012 - 12:40
Carel En Fennie:
Michelle, goed te lezen dat je veilig aangekomen bent.
Wat een verhaal, en dan maar pas in Afrika, wij hebben het helemaal gelezen, en we leven helemaal met je mee.
Wij wachten nog op je andere verhalen,
groetjes, Carel en Fennie -
19 Maart 2012 - 15:00
Gaby:
Hey lieverd.... wat een mooi verslag heb je geschreven, ga zo door!!!! Goed te lezen dat er zoveel 'warme'mensen om je heen zijn, geniet ervan Belle, en laat ons meegenieten van al je mooie verhalen. Heel veel plezier en succes Globetrotter! Dikke kuzzzzz Merfall5
-
19 Maart 2012 - 19:02
Annet:
Hoi Michelle, drie dagen geleden op straat uitgezwaaid en als ik dit lees lijkt het net als of je ik weet niet Hoe lang al weg bent. Je bent een echte wereldburger, zo gauw jij acclimatiseert.
Super om dit allemaal zo te kunnen volgen. Ook goei nag uit de anijsstraat en liefs!
-
20 Maart 2012 - 16:42
Theo Witlox:
He Michelle, blij te lezen dat je reis in ieder geval goed gestart is. We blijven je volgen. Groetjes -
20 Maart 2012 - 20:43
Tante San:
Hallo Michelle,
Goeie dag....je reis is nog maar zo kort begonnen en het is voor ons al duidelijk te lezen dat je er zin in hebt en je echt geniet van wat je ziet ....blijf ons op de hoogte houden met zulke leuke reisverhalen. Ben apetrots op je hoe je de omgeving in je opneemt en je ons er verslag van doet Goei nag en groete teruge uit Suid-Limburg. We love youxxx Tante San -
26 Maart 2012 - 18:33
Tante San:
Ha darling....f h en tweets daar doen we nie an...was nieuwsgierig naar weer een reisverslag, je zult het wel veel te druk hebben......laat snel iets van je horen. Kussjes en groeten, ook van de jongens MX,MT,MG Limboland loves youxxx -
02 April 2012 - 19:46
Simone:
Lieve Michelle,
Zoals gewoonlijk reageer ik weer wat laat, maar ik heb je verslag met veel plezier gelezen. Zoveel beleefd en leuke mensen ontmoet in zo'n korte tijd. Je zult vast alweer veel meer te vertellen hebben. Ik ben benieuwd!
Pas goed op jezelf en een dikke kus van mij X.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
